Ślimak, motylek, żabka i pszczółka
spotkali się na łące,
pięknej, wiosennej, pachnącej.
Ślimak szedł ociężale,
niosąc swe smutki i żale,
że domek jest jego ciężki,
że musi go cały czas dźwigać
i musi być w ten sposób mężny,
że życie go bardzo smuci,
że się napoci gdy chce zawrócić.
Motylek sobie błogo lata,
z kwiatka na kwiatek,
z bratka na bratek,
z krzaczka na krzaczek,
ma kolorowy piękny kubraczek.
Zielona żabka po łące skacze,
muszki łapie, w nosek się drapie,
w skoku swe ciało mocno natęża,
żeby do stawu szybciej doskoczyć
i spotkać swego rechoczącego męża.
Pszczółka nektaru szuka,
fruwa z jabłoni na jabłoń,
z wiśni na wiśnię,
w tę nagle słonko błyśnie.
Nektaru pszczółka nazbierała
i do ula poleciała.
©Ewelina Maleta
