sobota, 29 lutego 2020

***

              foto: E. M. 


Najczęściej nie umiemy tego,
czego nie chcemy się nauczyć.
Boimy się tego, czego nie poznaliśmy.
Marzymy o tym, czego nie zdobyliśmy.
Omijamy to, co irytuje,
Zdobywamy to, co nas intryguje.
Lubimy to, co nas interesuje.
Przeklinamy to, co nas denerwuje.
Przebaczamy tym, co nas skrzywdzili.
Szanujemy tych, co nas polubili.
Kochamy tych, co nam swoje serce oddali.

Napisany: 5.04.2014
© Ewelina Maleta

czwartek, 27 lutego 2020

...

Maleńki promyk nadziei
możesz komuś dać.
Czasami wystarczy kogoś
wysłuchać i być życzliwym.
Nie oceniać tylko słuchać
I nie próbować na siłę zmieniać.
Tak niewiele trzeba,
żeby po prostu być człowiekiem.

Ewelina Maleta

wtorek, 25 lutego 2020

Tęsknota za Tobą

                           rys. Ewelina Maleta
(sonet)
Tęsknota rozpostarta w mej duszy
Zamknięta głęboko i wpatrzona
Uwzięła się na mnie wściekła ona
I tylko Twój pocałunek ją skruszy

Głęboko w sercu zamknięta
Miłość do Ciebie i rozpacz daleka
Usypiam zamyka się powieka
Będę z Tobą tu wniebowzięta

Poczekam na Ciebie choćby wieczności
Wrócisz tu do mnie i będziemy razem
Bo tak wiele się robi dla miłości

Me serce dla Ciebie jest drogowskazem
Drogocenne kamienie tu rzucone
Nasza więź jest naszym wielkim obrazem

Ewelina Maleta

poniedziałek, 24 lutego 2020

Złowróżebna ciemność

                            rys. Ewelina Maleta

Wiatr huczy za oknem
I niesie trwogę.
Niepokój sieje.
W oddali słychać
dziwne odgłosy.
Złowróżebna ciemność nocy.
Sowa gdzieś pohukuje
nic dobrego nie zwiastuje.
Gdy sowę słychać
to zły znak.
Złowrogi odgłos
niosący kres.
Głusza nocna
ciemność nocna.
Sen błogi nastaje
ukojenie od zmęczenia
I bólu daje.
Sen błogi kamienny
przychodź, serce zwalnia
swoje tempo, odpoczywa,
zwalnia, zwalnia, gaśnie, usypia.
Kres życia, a zarazem nowy początek.

Ewelina Maleta

niedziela, 23 lutego 2020

Cuda lekkomyślności


Lawiną słów do Ciebie szybko spadam
Otwieram oczy na codzienne życie
Widzę kamienie zamiast ludzkie serce
I myśli odległe w głowie układam


Życie odbierasz lekko i swobodnie
Nie martwisz się tym co o tobie myślą
Żyjesz wygodnie dniem dzisiejszym chwilą
Nie bierzesz bagażu życia poważnie

Czemu życie tak bagatelizujesz
I jak puch marny po świecie wirujesz
Lawiną nieszczęść życie czynisz swoje

Zacznij żyć poważnie nim późno będzie
Nim przegrasz życie jak los w ruletce
I stracisz wszystko co miało znaczenie

Ewelina Maleta




piątek, 21 lutego 2020

Język




Język ukazuje wnętrze człowieka.
Nasza mowa odzwierciedla
nasze myśli i uczucia.
Także dobrze drugiego słuchaj
jeśli chcesz jego zrozumieć.
Nasza mowa to nie tylko słowa,
To gesty, mimika, ekspresja.
Słowa same niewiele by znaczyły,
gdyby z ust ludzi nie wychodziły.
Czasami ktoś powie,
poznasz człowieka, po jego słowie.
Nasze słowa wyrażają wiele,
gesty jeszcze więcej, a czyny pokazują
kto jakie ma serce :)

©Ewelina Maleta

czwartek, 20 lutego 2020

***


Pisać można wiele, wiedzieć jeszcze więcej.
Ale najważniejsze w pisaniu jest serce.
Rozum zawsze pisze, co mu serce mówi.
Nigdy nie odwrotnie, bo to nie dla ludzi.

Serce zawsze wskaże, do rozumu kierunek,
Ale rozum do serca może zgubić drogę. 
Kiedy piszesz sercem wiesz co to szacunek,
do ludzi, świata i samego siebie.

Pisać można wiele, lecz nie wszystko,
Trzeba wiedzieć co nauce służy.
Co niesie przykład, co nie rani,
Nie uwłacza innym, nie piętnuje ludzi.

Napisany: 19.06.2016

©Ewelina Maleta








środa, 19 lutego 2020

Poezja


                   Foto: E. M. 

Poezja uczy ludzi
wrażliwości na piękno
- tych, którzy ją uwielbiają.
Niesie ze sobą skarby,
jakich nie widzą
- Ci, którzy jej nie czytają.

©Ewelina Maleta

Napisany: 14.06.2015

sobota, 15 lutego 2020

Życiowe burze



 fot.Ewelina Maleta

Smutek, rozterka, strach, niepewność.
Czasami nasze dusze
są jak drzewa złamane.
Wtedy wiemy, że od nas na tym świecie
niewiele zależy.

Tak naprawdę to nie my decydujemy,
o tym co w życiu się stanie.
Wówczas tylko możemy mieć nadzieję.
Nic nam już więcej nie pozostaje
jak wierzyć w to, że to co złego się dzieje,
przez Stwórcę jako lekcja życia jest nam dane.

Wiele przychodzi w życiu prób przejść,
wówczas widzimy swoją małość,
nicość, kruchość i marność.
Jesteśmy jak lustro rozbite i posklejane.

©Ewelina Maleta

piątek, 14 lutego 2020

SERCE

fot.Ewelina Maleta
Serce moje należy do Ciebie,
Ile w nim miłości jest
ja tylko wiem.
Serce, które wiele razy
na Ciebie czekało.
Serce, które dla Ciebie
się poświęcało.
Serce, które bezgranicznie kocha.
Serce, które tęskni i myśli o Tobie.
Serce, które wiele wycierpiało.
To serce się zregenerowało,
nadal bije i tęskni do Ciebie.
Pamiętaj o tym sercu,
że jest tylko dla Ciebie,
bo takie serce gdy drugie pokocha,
to nie ważne, że tysiące kilometrów
od Ciebie go dzieli.
Ono nadal bezgranicznie Cię kocha.
Czeka na Ciebie z utęsknieniem.
Dla Ciebie to serce jest drogowskazem.
Ja z Tobą, Ty ze mną, zawsze będziemy razem.

©Ewelina Maleta




środa, 12 lutego 2020

Niepewne jutro


Foto: M. M. 


Czego jesteśmy w życiu pewni?   
Że jesteśmy tu i teraz,     
że dana chwila trwa,     
że to co było, to się zdarzyło.       

Czego możemy być pewni?   
Niczego! Dziś jesteśmy,   
a co jutro przyniesie?       
Czy będziemy czy nie?     
Czy nie przeminiemy jak zima, jesień? 

W życiu nic pewnego nie ma. 
Więc doceniaj innych i każdą chwilę,
Żebyś był wspominany mile. 
Ile z siebie dobra dasz, 
tyle ludzie zapamiętają.
Jakim człowiekiem jesteś, jakim byłeś.
Dobre czyny w ludzkiej pamięci pozostają.

©Ewelina Maleta

wtorek, 11 lutego 2020

Nocny miejski przystanek


                   Foto: E. M. 

Pośród nocnych cieni
pośród zimnych szyb
siedzą zapomnieni:
             przez Boga, 
             przez świat,     
             przez ludzi. 
Ich głowy są ciężkie
ręce zdrętwiałe,
nogi jak z gąbki. 
To oni, nieważni dla nikogo
smętni, smutni, bezradni,
głodni, brudni, zimni.
Samotnie bez dachu nad głową,
odważnie niosą swą mękę,
za lustro mając butelkę.
Przez nikogo nie kochani,
zostali sami :
             bez Boga,
             bez świata
             bez ludzi
        Zapomniani bezdomni pijani.
(24.02.2015)

©Ewelina Maleta

wtorek, 4 lutego 2020

Wzloty ku nadziei (anakreontyk)


                     Foto: I. M. 

smutek żal i bezsens bycia
czasem ludziom to jest znane
ciernie życia wokół dane
życie ludzkie to wędrówki
w trudzie i znoju wieczny
brak spokoju duże troski

czasem mamy wrażenie gorzej
być nie może ależ tak owszem
więc się nie załamuj trudem
dnia codziennego brnij dalej
do przodu nie pytaj dlaczego

©Ewelina Maleta

niedziela, 2 lutego 2020

Światło świecy dziś zabłysło (anakreontyk)


                        Foto: E. M. 

Światło świecy dziś zabłysło
On to płomień, Ona świeca.
Ona światło przyniosła dla nas,
które prowadzi lud cały
na drugą stronę życia.

Świętujemy dzień wdzięczności
za ludzi którzy ubóstwem
i czystością poświęcają
życie swoje dla człowieka.

©Ewelina Maleta